ابله

معرفی کوتاه

ابله

سال 1995 است و ایمیل تازه وارد زندگی آدم ها شده. سلین، دختر دو مهاجر ترک تبار، سال اول دانشگاهش وارد هاروارد می شود. و این آغازی است بر زندگی روی موج ها با بالا و پایین های مدام و بی پایانی از عشق، اندوه و جست و جو.

باتومان بلاتکلیفی های زندگی در آستانه ی بزرگسالی را با حساسیت عاطفی و فکری فوق العاده، شوخ طبعی نیش دار و سبک بی نظیرش به شکل داستان درآورده است. نثر او ترکیب نادر و بی رقیبی از ملایمت و خرد است و منطقش به اندازه ی خود خاطره، طبیعی و مبهم. ابله حکایتی قهرمانانه اما فروتنانه است؛ حکایت آشناشدن با وحشت ها و لذت ها، بزرگ شدن در دنیایی که به یک اندازه مسموم و لذت بخش است. داستان باتومان پرده ای در مقابل زشتی ها و زیبایی های زندگی نمی کشد، بلکه طیف وسیع فکرها و حس هایی را که به دنبال آن ها می آید در اختیار می گیرد.

«اهل ترکیه نیستم، دوست صمیمی صرب ندارم، عاشق یک پسر مجار نیستم، هاروارد نمی روم یا نکند می روم؟ من در یک هفته ی فوق العاده این فرصت را داشتم که همین قدر زمینی و عاقل، همین قدر جوان و دست و پا چلفتی و عاشق باشم. ابله فرصتی برای غوطه ور شدن در جهانی است که قبلا هیچ وقت به شیوه ی رمان های قرن نوزدهمی با آن رفتار نشده بود. حماسه ای اعتیادآور و هزارشاخه که من در یک جرعه نوشیدم.»

میراندا جولای

«بعد از دون کیشوت، هیچ جست و جویی برای عشق نبوده که تا این حد خنده دار و به طرز نیش داری دست و پا چلفتی باشد. بهترین رمانی که در این چند سال خوانده ام.»

مری کار