کأن لم یکن

معرفی کوتاه

کأن لم یکن

راستی به کل یادم رفته بود خودم را معرفی کنم! من تاریخی هستم که مرا قوم شکست خورده نوشته است.
تاریخی که هیتلرش هم اکنون با سر و سبیل تراشیده در روستایی سرسبز در جنوب ویسبادن، صبح‌ها خمیرگیر است و عصرها در چشمه‌های آب معدنی دلاکی می‌کند و تن رنجور بی‌خانمان‌های جنگ را مشت و مال می‌دهد تا از دلشان در بیاورد…
تاریخی که فتحعلی شاه قاجارش لحظه پذیرش ترکمن چای در حالی که از مطربان خواسته آواز محزون بخوانند، تاجش را بر زمین می‌کوبد و به عموی دیوانه آدمکشش فحش‌های ناموسی ناجور میدهد…
تاریخی که ناپلئون را از سنت هلن به بعدش تعریف می‌کند…
خلاصه تاریخی که با قلم‌های شکسته و لرزان نوشته‌اند؛ آن قدر کمرنگ و بی‌رمق که کسی حوصله‌ی خواندنش را ندارد گرچه بخوانند هم دردی از دردهای بشریت دوا نمی‌کند. حتی در اغلب موارد خدشه‌ای به نتیجه نیز وارد نمی‌دارد و فقط به کار معاشرت پای منقل می‌آید.