چگونه هر چیزی را اندازه بگیریم

شاید وقتی واژه اندازه‌گیری به گوش‌تان می‌خورد، اولین چیزی که به نظرتان می‌رسد اندازه‌گیری چیزهایی مانند ابعاد یک شی، وزن، نیرو و مانند آنها باشد. ولی چیزهای به ظاهر نامشهودی مانند کیفیت محصول یا خدمات، بهره وری کارکنان، اثربخشی روش های تدریس و … را هم می توان اندازه گرفت؟ اصلا آیا می‌توان همه چیز را اندازه گرفت؟ امنیت در حوزه فناوری اطلاعات را چطور می توان اندازه گرفت؟ ارزش ازدواج موفق یا حتی ارزش زندگی انسان را چطور؟ برای برآورد تعداد ماهیان یک دریاچه ، به جز خشک کردن دریاچه و شمارش ماهیان، چه راهی را پیشنهاد می‌دهید؟ داگلاس هوبارد پاسخ تمام این سوالات را در آستین دارد، و هدفش این است پس از مطالعه کتاب «چگونه هر چیزی را اندازه بگیریم» بتوانید روش‌هایی برای اندازه‌گیری تک تک چیزهایی که فکر می‌کنید نمی‌توان اندازه‌شان گرفت، پیدا کنید.

• درباره کتاب چگونه هر چیزی را اندازه بگیریم

«کتاب چگونه هر چیزی را اندازه بگیریم» روش‌های جدید و کاربردی برای اندازه‌گیری انواع مسائلی را که شاید گمان می‌کردید غیرقابل اندازه‌گیری باشد، را از جمله روش‌های اندازه‌گیری رضایت مشتری، انعطاف‌پذیری سازمانی، ریسک فناوری، بازگشت سرمایه فناوری و سایر مشکلات در تجارت، دولت و سودهای غیر دولتی توضیح می‌دهد.

محتوای کلی را ساده می‌کند. در حالی که همچنان برنامه‌های فنی بیشتری را در اختیار خوانندگانی قرار می‌دهد که نیاز به اطلاعات بیشتری دارند. همچنان جسورانه ادعا می‌کند که هر گونه برداشت از “غیرقابل اندازه‌گیری” بر اساس برخی باورهای غلط رایج در مورد اندازه‌گیری و روش‌های اندازه‌گیری است. استدلال رایج را برای فراخوانی چیزی غیرقابل اندازه‌گیری نشان می‌دهد. برای تصحیح این ایده‌ها تصمیم می‌گیرد.
روش‌های کاربردی برای اندازه گیری انواع ایده هایی که غیرقابل اندازه گیری به نظر می رسند، را ارائه می‌دهد.

کتاب در چهار بخش و چهارده فصل تدوین شده است. در بخش نخست نویسنده نشان می‌دهد که برای هر چیزی راهکار اندازه‌گیری وجود دارد. و ضمن رد ادعاهای مبنی بر ناممکن بودن اندازه‌گیری، به سه ایراد متوالی می‌پردازد که مدیران و تحلیل‌گران مطرح می‌کنند تا از زیر بار اندازه‌گیری شانه خالی کنند.

در بخش دوم توضیح می‌دهد که پیش از اندازه‌گیری چه کارهایی باید انجام داد. به چه پرسش‌هایی باید پاسخ داد، و چرا باید ابتدا تعریف درستی از مسئله که قرار است درباره‌اش  تصمیم بگیریم ارائه دهیم. پس از اینکه فهمیدیم چه چیزی را و چرا باید اندازه بگیریم، در بخش سوم با روش‌ها و ابزارهای مختلف اندازه‌گیری آشنا می‌شویم. در نهایت در بخش چهارم، استفاده از این روش ها و ابزارها را با مثال‌های واقعی یاد می‌گیریم.

• درباره نویسنده

داگلاس هوبارد سخنران، نویسنده و مشاور در زمینه های مدیریتی است. علاوه بر این‌ها هوبارد، بنیانگذار موسسه‌ی اقتصاد اطلاعات کاربردی (Applied Information Economics) و مؤسس پژوهشکده تحقیقاتی تصمیم‌گیری هوبارد (HDR) است. هوبارد علاوه بر کتاب‌های خود، در چندین نشریه از جمله طبیعت ، مجله تحقیق و توسعه، CIO، هفته نامه اطلاعات و معماری بوستون و … مطالبی را منتشر کرده است. کتابهای وی توسط مدارس بازرگانی متعددی مانند دانشکده تجارت و اقتصاد (کالج چارلستون) ، دانشکده بازرگانی دانشگاه ایالتی یوتا و کالج کارل اچ. لیندنر برای مطالعه مورد نیاز ، توصیه شده و پیشنهاد شده است.

هوبارد کار مشاوره مدیریت خود را در سال 1988 پس از پایان دوره MBA در دانشگاه داکوتای جنوبی آغاز کرد. وی در سال 1998 پژوهشکده تحقیقاتی تصمیم‌گیری هوبارد را برای تمرکز بر کاربرد عملی در چندین زمینه تجزیه و تحلیل کمی تشکیل داد. روشهای وی در زمینه بیمه، خدمات مالی، دارویی، بهداشت، خدمات شهری، انرژی، دولت فدرال و ایالت، رسانه های سرگرمی، تدارکات نظامی، تحقیق و توسعه هوافضا، امنیت سایبری و تولید به کار گرفته شده است. کارهای او به کرات در نشریات مدیریتی و دانشگاهی چاپ و تدریس می شود.

هوبارد شاید بیشتر به این دلیل این ایده شناخته شود که همه‌چیز قابل اندازه‌گیری است و اندازه گیری‌های اولیه بیشترین ارزش را دارند. زیرا بیشترین میزان عدم اطمینان را کاهش می‌دهند.

• این کتاب به درد چه کسانی می خورد؟

اگر قرار است درباره پذیرش یا رد طرح سرمایه گذاری تصمیم بگیرید، تصمیم دارید کسب و کارتان را گسترش دهید ولی نمی دانید کار درستی است یا نه. می خواهید سامانه جدیدی را در سازمان تان راه بیندازید که فکر می کنید کیفیت و بهره وری را بالا می برد، به طور کلی می خواهید درباره هر کاری تصمیم بگیرید که عدم قطعیت و ریسک در پی دارد، کتاب چگونه هر چیزی را اندازه بگیریم دقیقا همان چیزی است که نیاز دارید. چراکه اگر عدم قطعیت و ریسکی در کار نباشد، اصلا اندازه گیری لزومی ندارد.

• برشی از متن کتاب

واقعیت این است که حتی برای تصمیم‌گیری در بسیاری از حوزه‌هایی که اغلب فکر می‌کنیم فقط شهود متخصصان به کار می‌آید، برتری مدل‌های کمی ساده اثبات شده است. در بخشی از این کتاب، با اشاره به چندین پژوهش منتشر شده به این مسئله می‌پردازیم. در اینجا به دنبال رد شهود متخصصان نیستیم، بلکه برعکس، چنین شهودی یکی از عناصر کلیدی برخی روش‌های تشریح شده در این کتاب است. در برخی مواقع هیچ چیز جای چنین شهودی را نمی‌گیرد. ولی این شهود هم محدودیت‌هایی دارد و تصمیم‌گیران در تمام سطوح باید بدانند که چه زمان‌هایی بهتر است فقط «چرتکه بیندازند».