لغت شهنامه

معرفی کوتاه

لغت شهنامه

لغت شهنامه تألیفی است به زبان ترکی از عبدالقادر بغدادی گرچه این فرهنگ، بیشتر ناظر بر واژگان شاهنامه فردوسی است و از همان زمان آغاز تألیف، مورد توجه تمامی شاهنامه پژوهان بوده؛ لیکن در حل برخی از مشکلات سایر متون ادب فارسی نیز می تواند مفید فایده باشد. عبدالقادر بن عمر بن بایزید بن حاج احمد بغدادی به سال 1030 قمری در بغداد متولد شده است. از آثار او می توان به خزانه الادب و لب لباب لسان العرب، شرح شواهد شرح التحفه الوردیه فی النحو، کتاب فی التراجم، شرح شواهدالشافعیه للرضی و الجاربردی، شرح مقصوره ابن درید، شرح ابیات مغنی البیب، حاشیه بر شرح بانت سعاد ابن هشام، شرح تحفه الشاهدیه از شاهدی، رساله فی معنی التلمیذ و چند اثر دیگر از او اشاره کرد.
مجموع مدخل های مستقل این اثر بالغ بر 1598 فقره است. که با احتساب واژه هایی که به مناسبت های مختلف در ذیل برخی از مدخل ها وجود دارد، می توان تعداد واژه ها را خیلی بیشتر از این مقدار دانست. منابع کار مولف اعم از فرهنگ ها و متن ها متعدد و متنوع است و بر رغم آنکه از عنوان اثر استنباط شخص بر این است که همه لغت ها باید از شاهنامه استخراج شده باشد و یا انتظار بر آن است که شاهد مثال ها می بایست از شاهنامه بوده باشد، چنین انتظاری بیهوده می نماید. مؤلف پس از انتخاب واژه فارسی معادل ترکی اش را آورده سپس مثال های لازم را ذکر کرده است.