قصه های من و بابام 1: بابای خوب من

درباره این کتاب:

یکی بود.یکی نبود.یک پدر بود و یک پسر بود.پدر نامش اریش ازر بود و در سال 1903 در شهر پلاوئن در آلمان به دنیا آمد. در دانشکده ی هنر شهر لایپزیگ هنر نقاشی را آموخت. بیست و هشت ساله بود که پسرش کریستیان،به دنیا آمد. آن ها در دوران حکومت استبدادی هیتلر زندگی میکردند. پدر از راه نقاشی کردن با این حکومت ظالم مبارزه میکرد. اریش ازر، برای پسرش قصه های دلنشین میگفت و آن ها را نقاشی میکرد. این قصه ها، که فقط نقاشی است و نوشته ای به همراه ندارد،یکی از برجسته ترین کتاب های کودکان جهان است، سه کتاب قصه های من و بابام برداشتی است از این قصه های تصویری که برای کودکان ایرانی بازپرداخت و نوشته شده است.

درباره تصویرگر:

اریش اُزر (Erich Ohser) نقاش آلمانی خالق مجموعه کتابهای مصور کودکان به نام پدر و پسر است. اریش ازر، در ۱۸ مارس ۱۹۰۳، در آدورف در منطقه فوگتلند آلمان به دنیا آمد. وی ۶ ساله بود که به همراه خانواده‌اش در سال ۱۹۰۹ به «پلاؤن» نقل مکان نمودند. در سن ۱۷ سالگی علی‌رغم مخالفت‌های خانواده، به لایپزیگ رفت و از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۶ در «آکادمی هنرهای گرافیکی و صنعت چاپ» تحصیل کرد. تلاش برای امرار معاش، وی را به سوی طراحی بروشورهای تبلیغی و پلاکارت، سوق داد. وی در سال ۱۹۲۹ با «ماریگارد»، همکلاسی سابقش ازدواج کرد، یکسال بعد صاحب پسری به اسم «کریستیان» شدند.
با قدرت گرفتن هیتلر در سال ۱۹۳۳، شرایط دشواری برای ازر و همکارانش ایجاد شد. کاریکاتورهای سیاسی اش که در مخالفت با نازیسم هیتلری بود منجر به ممنوع شدن آثار وی در سال ۱۹۳۴ گردید. چند سال بعد انتشاراتی «اول اشتاین» وابسته به مجله برلین با انشار کتاب قصه‌های من و بابام توانست برای ازر، به عنوان نقاشی غیرسیاسی، اجازه کار بگیرد، مشروط بر اینکه وی از اسم واقعی خود استفاده نکند. به این ترتیب، ازر، نام مستعار «ای، او، پلاؤن» که به معنای «اریش ازر از پلاؤن» بود را برگزید. اِ‌ریش اُزر در دوران حکومت هیتلر به علت کاریکاتورهای سیاسی اش، در سال ۱۹۴۰ به زندان افتاد. او که می‌دانست او را پس از محاکمه خواهند کشت، در۵ آوریل ۱۹۴۴ در زندان خودکشی کرد.

برشی از متن:

تابستان بود. مدرسه تعطیل بود. من و بابام به کنار دریا رفتیم. چند روز در آن جا ماندیم. گردش و تفریح خوبی داشتیم. گاهی هم بازی می کردیم.

یک روز صبح، بابام گفت:(بازی امروز ما پرتاب سنگ است. هر یک از ما یک سنگ بر میداردو آن را توی دریا می اندازد.. هر یک از ما که سنگش دور تر رفت، بازی را برده است.)