فالنامه مولانا (گزیده ای از دیوان «کلیات شمس» مولوی)

معرفی کوتاه

فالنامه مولانا (گزیده ای از دیوان «کلیات شمس» مولوی)

فالنامه مولانا (گزیده ای از دیوان «کلیات شمس» مولوی):

همای اوج سعادت به دام ما افتد

اگر تو را گذری برمُقام ما افتد

به ناامیدی از این در مرو، بزن فالی

بُوَد که قرعه دولت به نام ما افتد

سنت ایرانیان در سفر به دیار حافظ و دیدار او و یا در موعدهای خاص مانند شب چله و گردآمدن دور یکدیگر، گرفتن فالی است که ثمر آن عشق، رهایی، توسل و دوری از رنج و محنت و پایان یافتن شب سیاه است. این فرهنگِ امیدبخش و پیوند عاشقانه با هستی در شعرِ شاعران دیگر نیز به فراوانی دیده می شود.

اینکه در این دفتر تجربه تازه ای را با اشعار مولانا به علاقه مندان فال پیشکش می کنیم. تعبیر  و تفسیر هر شعری به عهده خواننده است اما در نهایت فال های مولانا شورانگیزی، شوق و عشق به مبدا هستی و یافتن حقیقتی که بازگشت به درون ماست را بازتاب می دهد. امید که با گشودن هر فال، دریچه ای باشد به سوی امید و شادی در عصری که یاس و ناامیدی و سختی ها، جهان ما را در بر گرفته است.

درباره مولانا نویسنده فالنامه مولانا (گزیده ای از دیوان «کلیات شمس» مولوی):

جلال‌الدین محمد بلخی (۶ ربیع‌الاول ۶۰۴ – ۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ هجری قمری) معروف به مولوی، مولانا و رومی شاعر فارسی‌گوی است. نام کامل وی «محمد بن محمد بن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده‌است. در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته‌است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند. زبان مادری وی پارسی بوده‌است.

وی در سال ۶۰۴ هجری قمری در بلخ زاده شد. پدر وی بهاءالدین که از علما و صوفیان بزرگ زمان خود بود به سبب رنجشی که بین او و سلطان محمد خوارزمشاه پدید آمده بود از بلخ بیرون آمد و بعد از مدتی سیر و سیاحت به قونیه رفت. مولانا بعد از فوت پدر تحت تعلیمات برهان‌الدین محقق ترمذی قرار گرفت. ملاقات وی با شمس تبریزی در سال ۶۴۲ هجری قمری انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس و فتوای وی شد و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت. وی در سال ۶۷۲ هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او می‌توان به مثنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.