شمشیر ایران (سرگذشت نادرشاه افشار)

دوره‌ی افشاریه از معدود دوره‌هایی در تاریخ ایران است که می‌توان گفت تا حدود زیادی مغفول مانده است. از چاپ و انتشار چندین تک‌نگاری درباره‌ی نادرشاه و سلسله‌ی افشاریه دهه‌ها می‌گذرد. از آثار ایرانی تنها کتاب تاریخ اجتماعی ایران در عصر افشاریه نوشته‌ی دکتر رضا شعبانی در اختیار دانشجویان و علاقه‌مندان به این مباحث قرار می‌گیرد. لذا جای خالی پژوهشی نوین که متکی‌بر منابع و اسناد تازه‌یاب باشد احساس می‌شود. مایکل آکس‌وُرسی استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه اکستر با نگاشتن نادرشاه شمشیر ایران این خلأ را پر کرده است. نویسنده کتاب را به شیوه‌ای خاص و نوین با فتح دهلی در شرح اقدامات نادر در آن دیار می‌آغازد. در فصل اول علل سقوط سلسله‌ی صفویه به دست افغان‌ها با اتکا به نظریه‌ی عصبیت ابن خلدون تحلیل و تبیین می‌شود. فصل دوم شرح زندگی نادر در دوره‌ی کودکی و جوانی و تکاپوهای او را تا پیوستن به اردوی تهماسب صفوی تشکیل می‌دهد. فصل سوم حاوی مطالبی است درباره‌ی چگونگی اخراج افغان‌ها و احیای سلسله‌ی صفوی.

فصول دیگر کتاب به‌اقتضای توالی رویدادها به شیوه نظام‌مند تدوین شده است. کتاب شمشیر ایران روایت صرف تاریخی از حوادث دوره‌ی مورد بحث نیست. نویسنده در لابه‌لای نقل حوادث با روش و بینش تاریخی مختص به خود به تحلیل هریک از رویدادهای عمده و حتی گاه روانکاوی شخصیت‌های مهم دخیل در این رویدادها می‌پردازد. پروفسور گارثویت از ایران‌شناسان برجسته درباره‌ی این کتاب می‌نویسد: «مدت‌های مدیدی بود که مورخان تاریخ ایران، نادرشاه را مغفول گذاشته بودند. مایکل آکس‌وُرسی با نگاشتن تاریخ کتاب شمشیر ایران پرتوی جدید و ارزشمند به نقش سرنوشت‌ساز نادرشاه در ایران قرن هجدهم افکنده است.»