سرود کریسمس (کلکسیون کلاسیک 1)

درباره این کتاب:

سرود کریسمس نوشته‌ی چارلز دیکنز از این دست کتاب‌هاست که زنده‌کننده‌ی آداب دورهمی و شادی کردن در ایام کریسمس است. هرساله با رسیدن سال نو، مراسم جشن و مهمانی در خانه‌ها برگزار می‌شود و همگان تلاش می‌کنند سال جدید را با قلبی به سفیدی برف آغاز کنند.

این اثر با تخیلی بی‌مرز، حس هر مخاطبی را – فارغ از ابعاد زمان و مکان – برمی‌انگیزد. چارلز دیکنر که از کودکی طعم فقر را چشیده بود، فقیران را خوب می‌شناخت و در داستان‌هایش می‌کوشید تا با نمایش و انعکاس ناکامی‌های طبقات رنجدیده، نابسامانی‌های اجتماعی را بهبود بخشد. اسکروچ پیر مردی ثروتمند و سخت دل است، در آستانه ی سال نو که شهر غرق در شادی است، خودش را در تنهایی خود زندانی کرده است. ناگهان شب‌ها اشباحی به سراغش می‌آیند و اسکروج تودار و منزوی نمی‌داند که چه آینده‌ای در انتظار اوست.

کتاب «سرود کریسمس» با استقبال بی‌نظیری از سوی مردم جهان رو به رو شده و از روی آن نمایشنامه، فیلم و برنامه‌های تلویزیونی متنوعی ساخته شده است. فیلم «سرود کریسمس» با اقتباس از همین داستان با بازی جیم کری و گری اولدمن در سال ۲۰۰۹ توسط رابرت زمکیس کارگردان آمریکایی برنده‌ی جایزه اسکار ساخته شد.

درباره نویسنده:

چارلز دیکنز (Charles Dickens) از مطرح‌ترین نویسندگان بریتانیایی به شمار می‌آید و به عنوان برترین نویسنده دوره‌ی ویکتوریایی شناخته می‌شود. معروفیت دیکنز تقریباً از تمامی نویسندگان قبل خود بیشتر بود و این موضوع بیشتر به این خاطر است که آثار او برای تمامی سلیقه‌ها جذابیت دارد. این نویسنده در حالی در سن پایین به موفقیت چشمگیر دست یافت که از تعلیمات رسمی مناسبی برخوردار نبود و شرایط خانوادگی خوبی نداشت.

سبک نوشتاری او مملو از ابتکارهای زبان‌شناسی است و سبک ادبی به‌کار رفته در آثارش آمیزه‌ای از فانتزی و رئالیسم است. او از قوه‌ی تخیل خود به خوبی بهره گرفته است. دیکنز در نامگذاری شخصیت‌ها نیز ابتکارات جالبی به کار برده است تا نام شخصیت‌ها نمایانگر نقش آن‌ها در خط داستان باشد. از میان آثاری که به فارسی ترجمه شده‌اند می‌توان به دیوید کاپرفیلد، آرزوهای بزرگ، الیور تویست، داستان دو شهر،‌ سرود کریسمس و… را می‌توان نام برد.

برشی از متن:

آقای اسکروج مردی سخت دل و ثروتمند بود. در واقع قلبش از سنگ بود و آدمی تودار، بی کس و تنها بود. صورت پیرش از سردی درونش یخ زده بود. چشمانی سرخ و لبانی نازک و کبود داشت. از راه رفتنش هم می شد سردی اش را حس کرد، چون هرجا می رفت، سردی اش را هم با خود می برد و این باعث شده بود که دفتر کارش حتی در تابستان هم سرد و در روزهای کریسمس، سردتر باشد…