ساری سبز

معرفی کوتاه

ساری سبز

«خاموش و بی حرکت، به نقطه ی پایان زخم هایش می نگرد.» می گوید: «پدر، خشونت فقط یک اسم دارد و آن خشونت است!»

اینجا در جزیره ی موریس، پزشک پیری در بستر مرگ است و نوه و دخترش بر بالین او حاضرند. اینکه آن ها از نزدیک شدن مرگ پیرمرد ناراحت اند یا نه، بستگی به عمق زخمی دارد که خشونت بر قلب هایشان نشانده است. آناندا دوی در رمان ساری سبز از خلال واگویه های درونی راوی، خواننده اش را به تماشای گفت و گوهای دردناک و خشونت بار میان این زنان و پیرمرد می نشاند. به تدریج از میان این زخم ها عناصری از گذشته ی خانواده هویدا می شود؛ ملامت ها، خاطرات و چهره ی رازآلود همسر پزشک که در شرایطی وحشتناک مرده است… و این زنان آزارگر بی رحم را دم مرگ آرام نمی گذارند.