زوربای یونانی

درباره‌ی کتاب:

جوان روشنفکری که او را به نام رییس می‌شناسیم و تمام عمر در کتاب‌ها به دنبال معنای زندگی گشته است، تصمیم می‌گیرد تا شکل جدیدی از زندگی را تجربه کند و به همین منظور مدتی از کتاب‌هایش فاصله می‌گیرد. او برای راه‌اندازی مجدد یک معدن زغال سنگ به جزیره کرت سفر می‌کند و درست قبل از مسافرت، در یک قهوه خانه‌ی کارگری و کثیف، با مردی به نام آلکسیس زوربا آشنا می‌شود. زوربا عقاید عجیب و متفاوتی دارد و جوان را قانع می‌کند تا او را به عنوان مباشر معدن استخدام کند و دوستی آن‌ها از همینجا آغاز می‌شود. وقتی به کرت می‌رسند، زوربا تمام کارها را انجام می‌دهد. در ابتدا هتل می‌گیرد، بعد خانه‌ای کنار دریا پیدا می‌کند، آشپزی می‌کند، به کارهای معدن رسیدگی می‌کند، نقشه‌های بزرگ می‌کشد، اما در این هم‌نشینی مهم‌ترین کاری که زوربا انجام می‌دهد، تاثیرگذاشتن برروی جوان کتاب‌خوان است. زوربا اعتقاد دارد که باید تا حد امکان از این دنیا نهایت لذت را برد، او باور دارد که حتی اگر غم از دست دادن عزیزی را تجربه کنیم باید بتوانیم به راحتی از آن عبور کنیم و به روال عادی زندگی برگردیم. اما راوی تحت تاثیر کتاب‌هایی که خوانده است و همچون بسیاری از ما، نمی‌تواند زندگی را ساده بگیرد. به راستی کدام یک از این عقاید درست است؟ شاید جواب این سوال را تنها با همراه شدن با زوربا و راوی در سفر دور و درازشان بتوان به دست آورد. شخصیت زوربا مانند تلنگری‌ست که به ما یادآوری می‌کند تا در میان تمام دغدغه‌هایی که داریم، کمی هم زندگی کنیم و در لحظه حضور داشته باشیم.

درباره‌ی نویسنده:

نیکوس کازانتزاکیس نویسنده‌ی مشهور یونانی قرن بیستم سال ۱۸۸۳ در جزیره‌ی کرت به دنیا آمد. نویسنده، شاعر، خبرنگار، مترجم و جهانگرد یونانی بود. او نویسنده‌ای بود که دغدغه جامعه بشری داشت و به تحلیل آنها می‌پرداخت. از او داستان‌های زیادی برجامانده که از میان بهترین‌های آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «سرگشته‌ی راه حق»، «گزارش به خاک یونان»، «مسیح باز مصلوب» و… اشاره کرد.

برشی از متن:

ما تا پاسی از شب گذشته ساکت در کنار منقل نشستیم. من بار دیگر حس کردم که خوشبختی چه چیز سهل‌الوصول و کم‌مایه‌ای است و تنها با یک جام شراب، یک بلوط برشته، یک منقل کوچک و زمزمه دریا بدست می‌آید. برای اینکه بتوان احساس کرد که سعادت همین چیزهاست فقط کافی است یک دل ساده و قانع داشت.