راز جنگل پیر

معرفی کوتاه

راز جنگل پیر

راز جنگل پیر:

دینو بوتزاتی (۱۹۰۶ – ۱۹۷۲) نویسنده ایتالیایی، یکی از درخشان ترین نویسندگان اروپا در قرن بیستم است. او در گستردگی خیال و خلاقیت و پویایی ذهن، همچون بورخس است و در سادگی و سلاست و در عینِ حال عمق و غنا یادآور کافکاست. آثار او هم سرزندگی و جسارت و حرارت نثر ایتالو کالوینو را دارند و هم رازآلودگی نویسندگان شرق آسیا را. از این روست که آثار بوتزاتی در عینِ صمیمیت و گیرایی و آشنا بودن برای خواننده، یگانه و منحصربه فرد است و هیچ نویسنده ای را نمی توان یافت که تمام ویژگی های هنر داستان نویسی او را یکجا داشته باشد.

راز جنگل پیر داستانی رازآلود و عمیق است که مخاطب را با خود به جهانی حیرت انگیز می برد و ردپای خرافات و عقاید اسطوره ای و داستان های پریان را نیز می توان در آن یافت. فیلمساز ایتالیایی، ارمانو اولمی، برنده نخل طلای کن و شیر طلایی برلین، بر اساس این رمان فیلمی ساخته است.

برشی از متن کتاب:

بنونوتو از روی برف ها بلند شد، در سکوت به حرف های باد گوش می کرد. ماتئو با صدایی نسبتا عصبانی ادامه داد:

«آره، عزیز دل من، خیلی چیزها هستند که دیگر بر نمی گردند. وقتی نوبت تو فرا رسید، دم را غنیمت بشمار. گذشته ها گذشته است. من هنوز جلوی غریبه ها صدایم را بلند می کنم. به هرحال تا آنجا که امکان دارد باید خودت را مهم نشان بدهی. حالا می خواهم آخرین تصنیف خودم را برای تو بخوانم. اسم آن را گذاشته ام «هوس حماسه ای» البته امروز، روز چندان مناسبی نیست ولی بدبختانه دیگر اوضاع جوی را من تعیین نمی کنم.»

آن روز خاکستری رنگ که با ابرهایی به رنگ موش پوشیده شده بود اصلا مناسب آن تصنیف نبود. با این ماتئو آن را خواند:

«هوسی که در آغاز آن دره به دلم زده است

که در واقع فقط هم به دل من نبوده است

هوسی که به سرم فرو رفته است

وقتی عاقبت به یاد آوردم (چقدر طولش داده بودم!)

ملتفت شدم که آن گرز بزرگ خودم را

در ته غار آن جا گذاشته بودم. همان گرزی که با آن فاتح چندین نبرد شده بودم.

ولی اکنون دیگر خیلی از آنجا دور شده بودم

تا برگشته و آن را از آنجا بردارم»

ماتئو از روی زمین تنوره کشید و رفت. خسته و غمگین