خواب در فنجان خالی

فرامرز: تو چطوری راه افتادی؟ (صدا می زند.) مهتاب… مهتاب… آقاعمه: (وحشت زده) می گویم! موبه مو! ماه لیلی سگ کدام درگاه باشد که بخواهد کتمان کند چیزی را از آقا! زبانم زنجیر شود به صد سیاهچال نمور لال بمیرم. کابوس بود آقا… شما را می بردند میانه ترمه یشمی، کرورکرور غلام بمباسی و سهیلی و حبشی به دنبال تان. از طرف دیگر هم حضرات مشروطه طلبان سابق می آمدند. لااله الااللّه گویان و زاری کنان! شام عزا، طبق طبق چشم درآمده و دست بریده.