حبیب و میرزاشیپور

معرفی کوتاه

حبیب و میرزاشیپور

میرزا گفت:«قاجارها رحم ندارند، خودشان می‌گویند ما نسل چنگیزیم.»

حبیب گفت:«می‌روم خانه شاگردی توی خانه‌ی اصلان میرزا. این جوری…»

میرزا گفت:«اصلان میرزا می‌گذارد پسر امام وردی که کینه‌اش را به دل دارد، خانه شاگردش باشد؟»

حبیب لب حوض نشست:«توی دلم را خالی نکن میرزا…بابام بی گناه است؛ مادرم بی‌گناه بود. من دست روی دست بگذارم؟»

چانه‌ی میرزا لرزید. صدای بچه‌ها از کوچه می‌آمد:

روغن سیری چار عباسی

نون چار کی سه عباسی

آدم مفلس چو منو

وا می داره به نسناسی