بابا لنگ دراز (عاشقانه های کلاسیک)

درباره بابا لنگ دراز (عاشقانه های کلاسیک):

بابا لنگ‌دراز مشهورترین اثر جین وبستر، از همان آغاز با استقبال خوانندگان- به خصوص جوانان- روبه‌رو شد. بسیاری از وقایع تلخ و شیرین این رمان براساس.تجربه‌های تجربه‌های نویسنده‌اش در دبیرستان شبانه‌روزی و دانشکده شکل گرفته‌اند.

رمان «بابا لنگ دراز» در زمانی نوشته شد که نه تنها کتابی.به‌­شدت فیمنیستی به حساب می­‌آمد، بلکه از نظر فرم نیز پیشتاز و نو محسوب می­‌شد. بابا لنگ دراز حکایت دختری یتیم است و همین انتخاب شخصیت در.زمانه­‌ای که نوشته شده، آن را شاخص کرده است. زیرا علاوه ­بر آن­که قهرمان داستان یک دختر است، انتخاب او از طبقه فرودست، نوعی تابوشکنی به حساب می­ آمده است.

بابا لنگ دراز تا پایان داستان همان­‌طور که از چشم جودی ابوت پنهان است، از.چشم خواننده نیز پنهان می­‌ماند و وجود اسرارآمیزش فاش نمی‌­شود. این یعنی فاصله گرفتن از نظرگاه دانای کل که باز هم در زمانه خودش نوعی.پیشتازی در فرم نوشتن محسوب می­‌شده است. یعنی خواننده همان­‌قدر از بابا لنگ دراز می‌­داند که جودی.داستان می­‌داند و تنها می­‌تواند با زاویه دید قهرمان داستان پیش برود.

درباره نویسنده:

آلیس جین چندلر وبستر که با نام جین وبستر شناخته می‌شود متولد 24 جولای 1876 در فردونیا در نیویورک آمریکاست. او بزرگ‌ترین فرزند پدر و مادرش بود و در خانه‌ای بزرگ با مادر، مادربزرگ و مادربزرگ مادرش باهم زندگی می‌کرد.

داستان‌هاى او سرشار از پرداختن به جزئیات است و این ویژگى بر گیرایی آثار او مى افزاید. این نویسنده‌ی سخت کوش، با آفرینش رمان “بابا لنگ دراز”، به خواست قلبى‌اش رسید. او سال‌ها در اندیشه‌ی نوشتن داستانى بود که تهی‌دستی، عشق، تلاش و انسان دوستى را در بر گیرد و همه‌ی این ویژگی‌ها را در این داستان گنجاند. انتشار این کتاب با پیشباز منتقدین و کارشناسان ادبى روبرو شد. یک سال پس از این کامیابی، او رمان “دشمن عزیز” را نوشت؛ کتابى که با وجود آزادی داستان، به گونه‌ای، ادامه‌ی داستان “بابا لنگ دراز” است و به خوبى، روند پیشرفت اندیشه‌ی نویسنده را در برخورد با مسایل مهم و انسانی بشر نمودار مى‌سازد.

برشی از متن بابا لنگ دراز (عاشقانه های کلاسیک):

بابالنگ دراز عزیز!

دارد برف می بارد. شما کجا هستید؟ دنیایی که من از پنجره ی ساختمان برج مان می بینم پوشیده از برف است و از آسمان، دانه های برف به اندازه ی پف فیل می آید. عصر است. آفتاب تازه دارد با رنگ زرد و سردش پشت تپه های سردتر و بنفش غروب می کند. من روی درگاه پنجره ی اتاقم نشسته ام و از آخرین روشنی روز استفاده می کنم تا برای شما نامه بنویسم.