گل و نوروز (مجموعه عشق های فراموش شده)

معرفی کوتاه

گل و نوروز (مجموعه عشق های فراموش شده)

نوروز به هوش آمد. تمام وجودش درد داشت. دست چپش غرق خون بود و احساس کرد چند دنده اش شکسته است. جلوی خونریزی را گرفت. آرام بلند شد و آخرین پرش به عقب گل را دید. شیوه ی مبارزه اش برایش آشنا بود.

گل پارچه ای سفید به محل زخم بست و اژدها دوباره گمش کرد. گل کمان کشید. این بار کمی بالاتر از چشم را نشانه گرفت. زه را کشید و صدای جیرجیر چوب دوباره بلند شد. نفس عمیقی کشید. به موی سیاه یاسمین بانو فکر کرد، به گونه های سفید قیصر که همیشه از شرم و خشم سرخ می شد و به نوروز وقتی که سبیل هایش را ریزریز به دندان می گرفت. تیر را رها کرد. تیر اوج گرفت. بالا رفت. بالا و بالاتر و بعد…