کتاب (از زبان واژه ها و نامواژه ها)

کتاب، که در این نوشته، رهآورد فرشته تیر، دبیر فلک و نوشتار یاد شده، چون سندی از فرهنگ یک کشور و ملت، درختی است با ساقه‌ها و شاخه‌ها و بال‌ها و برگ‌ها و میوه‌های کشیده به‌هرسو، همهٔ پیشه‌ها و کسانی‌که به هر نام، بخشی از این معنای گسترده را می‌سازند جزء کتاب هستند، و بنوبه خود کتابی از کتاب آفرینش‌اند، ولی در این‌جا معانی اصطلاحی و عرفی آن مورد نظر است، نام‌های کتاب و گونه‌هایی از کتاب‌ها در فرهنگ ایران که نگارنده نام آن‌را در این‌جا می‌آورم، می‌رساند که در تمدن ایرانی کتاب چه دامنه‌ای داشته است.
این نخستین‌بار است که چنین فهرستی از نام‌های کتاب در فرهنگ ایران در یکجا گردآوری شده، یا دیده می‌شوند.

پروفسور «عبدالرحمان عمادی» شاعر، پژوهشگر و حقوقدان، بهمن ۱۳۰۴ خورشیدی در روستای «‌‌ای نی» اشکور در خانواده‌ای از طایفۀ سادات دیلمانی، از نوادگان مشاهیر دیلمی به دنیا آمد و شب چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ در سن ۹۴ سالگی در شهر رودسر گیلان، دارفانی را وداع گفت.
عمادی پس از تحصیل در مکتب‌خانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوین شد و تحصیلات متوسطه را در این شهرها گذراند. وی در زمان حکومت مصدق (۱۳۳۱) موفق به دریافت لیسانس قضایی از دانشگاه تهران شد.
عبدالرحمان عمادی هم‌زمان با وکالت؛ به پژوهش در مباحث ایرانشناسی روی آورد که بخشی از مقالاتش طی نیم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده‌اند.
کتاب‌های منتشر شده: دیلمون پارسی و دیلمون پالوی/ دماوند یا گب‌آوند/ چندصد نام دریای خزر/ فره گان و بی، بیه (گزیده مقاله‌های پژوهشی)/ آسمانکت (چند رسم مردمی)/ لامداد (چند جّستار از ایران)/ دوازده گل بهاری (نگاهی به ادبیات دیلمی و طبری)/ حمزه آذرک و هرون الرشید (در آیینه دو نامه)/خوزستان در نامواژه‌های آن/ کتاب (از زبان واژه‌ها و نامواژه‌ها)/ مازاری یا واژگان حکیم دیلمی