پنلوپیاد

معرفی کوتاه

پنلوپیاد

حالا که بقیه کم آورده اند، نوبت من است تا کمی قصه ببافم. این را به خودم مدیونم. مجبور شدم کمی روی خودم کار کنم تا بتوانم این کار را بکنم: قصه گویی هنر پستی است. پیرزنها، گداهای ولگرد، آوازخوانان کور، نیمچه خدمتکارها و بچه ها که کلی وقت برای تلفکردن دارند پی این حرفها هستند. زمانی اگر ادای نقالها را درمیآوردم و به من میخندیدند ــ هیچ چیز مضحکتر از اشراف زاده ای نیست که دوروبر هنر بپلکدــ اما حاال دیگر کی این پایین؛ نظر این سایه ها، این پژواکها. پس من ریسمان خودم به نظر مردم اهمیت میدهد؟ نظر مردم را میریسم.