بازگشت طالبان

معرفی کوتاه

بازگشت طالبان

خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و ورود فاتحانه طالبان به هرات مزار شریف و کابل جهان را در بهت فرو برد. هیچکس گویا آنچه را در تصاویر تلویزیونی می دید باور نمی کرد، گروهی شورشی به راحتی قدرت حاکم را کنار می زدند و مردم در افغانستان مات و مبهوت به تحقق کابوس های خود می نگریستند. دو دهه زمانی مناسب برای فراموشی فجایع گذشته نیست و حال مردم با رنج های قدیمی رخ به رخ شده بودند و ناگزیر به هر دری می زدند تا پناهی برای خود بیابند. بهت دولت ها نیز کم از مردم نداشت؛ تا چند ماه قبل سناریوی پرطرفدار این بود: «آمریکا پس از هزینه کردن میلیاردها دلار چشم روی افغانستان و اعتبار خود نخواهد بست. بهت اولیه جای خود را به این سؤال داد که چرا هیچکس این روزها را پیش بینی نکرد؟ طالبان چگونه در بازی پنهان پیروز شد و این طالبان آیا همان طالبان پیشین است؟ آنچه بیش از پیش در آن روزها مورد تردید قرار گرفت «شناخت» از طالبان بود.
حسن عباس، استاد برجسته دانشگاه دفاع ملی در واشینگتن که سابقه همکاری با دولت های بی نظیر بوتو (1994-1996) و پرویز مشرف (1999-2001) را در کارنامه دارد در بازگشت طالبان سعی در معرفی طالبان دارد، ولی نه آن طالبانی که تصویرش در دهه 1990 در اذهان به ثبت رسیده او تأکید دارد: «خطای راهبردی کشورهای منطقه و جهان در بی قیدی بی توجهی و عناد در شناخت پدیده شوم طالبان بوده و حال متهم به تماشای قدرت نمایی آنها در افغانستان هستند روایت حسن عباس از طالبان در کتاب بیش از آن که به شناخت طالبان جدید کمک کند آینه ای تمام نما از غفلت کشورهای همسایه و حتی جهان غرب از تغییر و تحولات در درون طالبان است.