هوا را از من بگیر خنده ات را نه!

معرفی کوتاه

هوا را از من بگیر خنده ات را نه!

زندگی‌ها

چه دلنگرانی، گاه،

وقتی كه با منی

و من پیروزتر و سر فرازتر از دیگر مردان!

زیرا نمی‌دانی

كه در من است

پیروزی هزاران چهره‌ئی كه نمی‌توانی ببینی،

هزاران پا و قلبی كه با من راه سپرده‌اند،

نمی‌دانی كه این، من نیستم،

“من”‌ی وجود ندارد،

من تنها نقشی‌ام از آنان كه با من می‌روند؛

كه من قوی‌ترم

زیرا در خود

نه زندگی كوچك خود

بل تمامی آن زندگی‌ها را دارم،

و همچنان پیش می‌روم

زیرا هزاران چشم دارم،

با سنگینی صخره‌ئی فرود می‌آیم

زیرا هزاران دست دارم،

و صدای من در ساحل تمامی سرزمین‌هاست

زیرا صدای آن‌هائی را دارم

كه نتوانستند سخن بگویند،

نتوانستند آواز بخوانند،

و امروز با دهانی نغمه سر می‌دهند

كه تو را می‌بوسد.

_از متن کتاب_