هفتاد سنگ قبر

معرفی کوتاه

هفتاد سنگ قبر

به هر سنگ نامی داده ام، و به هر سُخنی به وام. تا مرگِ نام میلادِ سخن باشد، میلادِ حرف. که حرف های من اینجا از مرگ، حدس های من اند. در برابر مرگ ما همه حدس ایم، و انگاریم. حیاتِ ما حتّا انگاره ای از اوست، حتّای اوست. و اوست که در انتهای حیاتِ من ایستاده است. همه چیز در فاصلۀ بینِ او و من می گذرد. بینِ، بینِ عزیز! هیچ مفهومی از این فاصله بیرون نیست. نه طول، نه ادامه، نه عدد. مفهوم این هر سه را هم از آن و در آن می فهمیم. که این فاصله خود پر از فاصله هائی ست که حجم های کوچکِ خیالِ مرا می سازند.