هر آن چه فکر می کنی باور نکن

معرفی کوتاه

هر آن چه فکر می کنی باور نکن

برای این‌که خلقت روی دهد ابتدا باید یک فضای خالی وجود داشته باشد. همین موضوع در مورد ذهن ما نیز صادق است. اگر می‌خواهید چیز جدیدی (مثل افكار جدید) خلق شود، ابتدا باید یک فضای خالی در ذهن خود ایجاد کنید تا بتوانید ایده‌های جدیدی دریافت کنید که می‌توانند زندگی شما را دگرگون کنند. خلق این فضای خالی، از راه عدم تفکر میسر می‌شود.
آرامش، عشق، شادمانی و هیجانات مثبت همگی وضعیت پیش فرض ما به عنوان انسان هستند. فقط هنگام تفکر، از این وضعیت طبیعی جدا می‌شویم. وقتی فکر کردن را رها کنیم، دوباره به وضعیت طبیعی وجودی خود باز می‌گردیم و تمام احساسات مثبت را بدون هیچ زحمتی تجربه می‌کنیم.
فاصله با گسترش آگاهی خویش تجربه‌ی عشقی عمیق‌تر به اندازه‌ی اندیشیدن است. این موهبت حاصل ورود به وضعیت عدم تفکر است.
ذهن انسان بهترین فروشنده است و دقیقاً می‌داند چه بگوید تا انسان را به حلقه شوم تفکر مخرب بازگرداند. در این لحظه شما دو گزینه در پیش رو دارید: یا به ناشناخته‌ها ایمان داشته باشید و در احساس شادی، آرامش و عشق باقی بمانید و یا به الگوهای قدیمی و آشنای درد و رنج روانی بازگردید. ما می‌توانیم انتخاب کنیم که در ناشناخته‌ها آزاد و شاد باشیم یا در شناخته‌ها محبوس باشیم رنج بکشیم.
اتفاقاتی که به عنوان شکست می‌شناسیم، فقط درس‌ها و فرصت‌هایی برای رشد هستند. باید به ناشناخته‌ها ایمان داشته باشیم زیرا تنها با پا گذاشتن در راه ناشناخته‌ها می‌توانیم زندگی متفاوتی نسبت به اکنون داشته باشیم. ناشناخته جایی است که تمام امکان‌ها در آن، از جمله همان چیزهایی که همیشه برای زندگی خود می‌خواستید وجود دارند. وقتی این شجاعت را پیدا کنید که به وادی ناشناخته‌ها قدم بگذارید و از آن نترسید، امکان ندارد که زندگی شما تغییر نکند.