نمادهای شاهنامه

معرفی کوتاه

نمادهای شاهنامه

شاهنامه دربر گیرنده، سه پاره «افسانه، حماسه و تاریخ» است و به گونه ای در هم آمیختگی دارد؛ چه در بخش های «افسانه ای و حماسی» آن و چه در بخش «تاریخی» آن که رنگ و بوی روایت گونه به خود دارد و می توان گفت در بر گیرنده دوران پادشاهی ساسانیان و تا اندازه ای دوره اشکانیان است.
بی شک و گمان ارزنده ترین و هنرمند شناسه ترین نامه نویس تاریخی ما ایرانیان، در جای جای سرایش هایش نمایان است و نماد و شخصیت های مثبت و منفی، در هر سه پاره را به پیش چشم خواننده اش نهاده و چند و چون بار نیک اندیشان و بداندیشان نمایانی دارد اگر با چشم خرد، سرایش هایش دنبال شود. باید دانست «فردوسی» بنا بر آثار، نوشته و داده های تاریخی دوران ساسانیان و نویسندگان عرب در بازه ای تاریخی نظم در آوری شاهنامه را آغاز کرده و دنبال می کند و در دوره پادشاهی «محمود غزنوی» با دسترسی به متن های تاریخی به نظم درآوردن را خاتمه داده است. بنا بر چنین داوری، چه «افسانه و حماسه» نشان از دوره پیش از ساسانیان و کم و بیش اشکانیان، هخامنشیان و مادها و … را در بر ندارد، به ویژه بخش «تاریخی» که دوره ساسانیان است و «زرتشتی گری» که پای می گیرد و با دیدگاه زرتشت در «گات ها» و هخامنشیان نمی خواند. …