نامه های مجتبی مینوی و ایرج افشار

معرفی کوتاه

نامه های مجتبی مینوی و ایرج افشار

هزار سال بیشتر است که جمع آوری مراسلات فارسی یکی از فعالیت های پسندیده ادبی بوده است.
با وجود این، گرد آوردن مکاتبات میان دو تن سابقه ای ندارد و با تغییراتی که دنیا در همین چند دهه اخیر به خود دیده و رسم نامه نویسی تقریباً برافتاده است گمان نمی رود نشر چنین مکاتباتی دوام داشته باشد. ایرج افشار، که کتاب حاضر مجموعه ای از مکاتبات میان او و مجتبی مینوی است (به ترتیب ۸۹ و ۴۸ نامه)، خود از پیشگامان نشر مراسلات رجال تاریخی، فرهنگی و ادبی ایران بود و با رویه منظمی که در زندگی داشت، هم هزاران نامه به اقصی نقاط جهان نوشت و هم گنجینه کم نظیری از نامه های دیگران به خود برجای گذاشت. نامه های افشار و مینوی اغلب از دهه سی و چهل قرن گذشته است و شمه ای از فعالیت های علمی و فرهنگی دو تن از ایران دوستان نامدار در عرصه زبان و ادب فارسی را باز می نماید. جز اینکه سبک انشای نامه ها آموزنده است، با خواندن آن ها فضای فرهنگی حاکم بر آن زمان را نیز بهتر می توان شناخت.