نادرشاه از دیدگاه مورخان و شرق شناسان

معرفی کوتاه

نادرشاه از دیدگاه مورخان و شرق شناسان

نادرشاه از دیدگاه مورخان و شرق شناسان:

نادرشاه واپسین کشورگشای بزرگ آسیایی در خراسان تولد یافت و رشد کرد و آن جا را همواره موطن خود می دانست. او که در سایه نبوغ نظامی خود ایران را از افغان ها و ترک ها و سایر مهاجمان آزاد ساخته بود، سرانجام بر رؤیای ایام شبانی خود جامه عمل پوشاند و بر تخت کورش و شاه عباس جلوس کرد اما همچون اغلب زمامداران سلسه پیروزی ها به فساد اخلاق او منجر شد و ادامه حیات او و زمامداری اش آمیزه ای از قساوت و حرصی روزافزون بود که همین عاقبت به زوال حکومت او انجامید.

برشی از متن کتاب نادرشاه از دیدگاه مورخان و شرق شناسان:

تاج گذاری نادر:

نادر شب بیست و دوم ژانویه 1736 (1148 صیام) به دشت مغان رسید. ترتیب و نطام این اردوگاه جلب تحسین ابراهام اسقف اعظم را که جزو مدعوین بود نمود. نادر ظرف ایام ورود مدعوین روزانه دیوان داشت و به عرایض مردم رسیدگی می کرد تا اینکه بیستم رمضان همه نمایندگان وارد شدند و جمعا بیست هزار نفر در مغان گرد آمدند. چون عده زیاد بود نادر آن ها را به شکل دسته های جداگانه به دیوانخانه می پذیرفت. به زعم اسقف اعظم که با علی پاشا روز اول پذیرفته شدند تعداد هزار نفر در تالار پذیرایی حضور داشتند. به تمام حاضرین عطر و گلاب و شربت دادند و نوازندگان که شماره آنان بیست و دو تن بود به نواختن پرداختند.

روز بعدهم مجمعی نظیر آن اجتماع نمود و در آنجا انجمنی مرکب از تهماسب قلی خان جلایر و شش نفر دیگر از طرف نادر اعلام داشتند که وی بعد از منکوب ساختن دشمنان ایران و بسط رفاه و امان، اکنون که از جنگ ها و مبارزه ها خسته شده در نظر دارد کناره جویی کند و در کلات منزوی گردد و به عبادت بپردازد و بر رجال و امنای کشور است یا تهماسب را به گردن شاهی برگزینند یا اگر میل به او ندارند یکی دیگر از سلاله صفوی را به سلطنت ایران تعیین کنند …