می اندیشم، پس بازی می کنم

معرفی کوتاه

می اندیشم، پس بازی می کنم

هر دو تیم د ر دایره ی میان میدان جمع می شوند و بازیکنی که نوبتش است، طرف نقطه ی پنالتی حرکت می کند. این تجربه ای است که آرزویش را برای هیچ کس ندارم. فاصله به سختی 50 متر می شود، ولی سفر وحشتناکی است: درست از میان قلب تمام ترس هایتان. مثل مردی که آخرین مایل سبز خود را با قدم هایی که به زمین کشیده می شوند طی می کند.