صومعه پارما

معرفی کوتاه

صومعه پارما

بالزاک اولین منتقدی است که دست به قلم برد و به نقد صومعه پارما پرداخت، در وصف این شاهکار نوشت: «هر صفحه این اثر به خودی خود یک رمان است… استاندال شهریار مدرن را به رشته تحریر درآورده است، رمانی که اگر ماکیاولی در ایتالیای قرن نوزدهم می زیست می نوشت… شهریاران، وزیران، درباریان و زنان هیچ گاه این چنین وصف نشده اند، دقت نظر استاندال در ترسیم جزئیات دست کمی از نقاشان هلندی ندارد.»

صومعه پارما سراسر شور و تهور است، مالامال از دسیسه های سیاسی و در عین حال، قصه دلدادگی و دلسپردگی. این رمان از زمان انتشارش (1839) تا به امروز همواره تحسین و تجلیل نویسندگان هر عصر و کشوری را برانگیخته، طوری که ایتالو کالوینو صومعه پارما را «زیباترین رمان جهان» می شمارمد و هنری جیمز می نویسد: «این رمان همواره در میان ده رمان برتر جای خواهد داشت.»