شب زمستانی 1: خرس و شباهنگ

معرفی کوتاه

شب زمستانی 1: خرس و شباهنگ

شب زمستانی 1: خرس و شباهنگ:

در دل طبیعت وحشی روسیه، بیشتر طول سال زمستان است. واسیلیسا و خواهر و برادرهایش عاشق آن‌ اند که در آن شب‌های طولانی، دور آتش جمع شوند و به داستان‌های پرستارشان گوش کنند. واسیا، بیش از هر داستانی، داستان سرماگین را دوست دارد.

اهریمن چشم‌آبیِ زمستان.

روس‌های عاقل از او واهمه دارند، چراکه روح غافلان را از آنِ خودش می‌کند. آنان شبح‌هایی را که در برابر پلیدی‌ها از خانه‌‌شان حفاظت می‌کنند، گرامی می‌دارند.
اما پدر واسیا که همسرش از دنیا رفته، در مسکو زن دیگری را به همسری می‌گیرد. نامادری جدید واسیا با باورهای مذهبی افراطی و خشک خود خانواده‌اش را از احترام گذاشتن به شبح‌های خانگی منع می‌کند. اما واسیا از عاقبت این کار بیمناک است.
اما نامادری واسیا مدام سنگدل و سنگدل‌تر می‌شود. او عزمش را جزم کرده تا دهکده را به سلیقه‌ی خودش از نو بسازد و دخترخوانده‌ی یاغی‌اش را یا عروس کند یا به صومعه بفرستد.

دهکده بی‌دفاع و بی‌دفاع‌تر و پلیدی‌های جنگل نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود و واسیلیسا چاره‌ای جز توسل به قدرت‌های خطرناکش که از مدت‌ها پیش پنهان بوده، ندارد؛ چراکه باید از خانواده‌اش در برابر خطری حفاظت کند که از دل ترسناک‌ترین داستان‌های پرستارش برخاسته و به حقیقت پیوسته است…

برشی از متن کتاب:

اول از همه، اولگا سرش را بالا آورد. پرسید: «نان میل داری، آنا ایوانوونا؟» اولگا نمی توانست این موجودِ درمانده ای را که جای مادرش را گرفته بود، دوست داشته باشد، اگرچه دختر مهربانی هم بود و دلش برای او می سوخت. آنا گرسنه بود اما موجود جوگندمیِ ریزاندامی درست در لبه ی دهانه ی اجاق نشسته بود. همچنان که تکه نانِ سیاه سوخته ای را گاز می زد، ریش هایش از فرطِ گرما می درخشید.

آنا ایوانوونا دهانش را باز کرد اما نتوانست پاسخ دهد. آن موجود ریزاندام چشم از نانش برداشته و سرش را کج کرده بود و او را می نگریست. در آن چشم های درخشانش کنجکاوی خاصی دیده می شد…