سفر به انتهای شب (گالینگور)

معرفی کوتاه

سفر به انتهای شب (گالینگور)

رمان سفر به انتهای شب، یکی از بزرگترین شاهکارهای ادبیات فرانسه است. هنگامی که دکتر لویی فردینان سلین در سن 38 سالگی دست نویس رمان خود، سفر به انتهای شب را برای چاپ فرستاد. ناشرش او را همتای شکسپیر و دانته و… خواند و رمان فروش زیادی کرد. پس از انتشار سفر به انتهای شب، نویسندگان زیادی چون هنری میلر و دیگران او را بسیار ستودند و وی را همپای بزرگانی چون جویس، پروست، فاکنر و کافکا دانستند.

سلین در سال 1961 در سن شصت و هفت سالگی پس از خلق آثار ارزشمندی چون مرگ قسطی، داستان های پریان ، دسته ی خیمه شب بازی ، شمال و… زندگی را بدرود گفت. سلین در ادبیات ایران چندان مشهور نیست و ظاهرا اولین بار که در مطبوعات ایران حرفی از سلین به میان آمده از زبان جلال آل احمد در کتاب ارزشیابی شتابزده در سال 1343 است که در یک گفتگوی دراز در تاثیر پذیری خود از سلین و نفی تاثیر پذیری اش از کامو چنین می گوید:

«بیگانه کامو بی اعتناست و بهت زده، در حالی که مدیر مدرسه من سخت با اعتناست و کلافه، این دنیای تنها را من بهترین نوعش را به شما توصیه می کنم بخوانید. آقای لویی فردینان سلین فرانسوی. من در مدیر مدرسه از او اثر گرفتم، او کتابی داره به اسم سفر به آخر شب، این کتاب به نظر من شاهکار ادبیات فرانسه است.»