سرپناه بارانی

معرفی کوتاه

سرپناه بارانی

سابین به یاد مادرش افتاد متحیر بود، اما اولین بارش نبود که می پرسید چرا او مثل پدربزرگ و مادربزرگش نتوانسته یک رابطه ­ی بزرگ و عاشقانه داشته باشد. با حسرت به یک عشق واقعی فکر کرد، عشقی که در سختی های تقدیر زنده بماند و مثل یک سری از رومئو و ژولیت­ های دهه­ ی پنجاه از روی چیزهای بی ­اهمیت و دنیوی اوج بگیرد. آن عشقی که در کتاب­ ها می­خوانیم، عشقی که در ترانه ­ها دمیده می­شود و مثل پرنده­ ای تو را بلند می­کند…و تو هنوز محکم بمانی، مثل یک تکه سنگ: عظیم و صبور.