سرزمین بی حاصل

معرفی کوتاه

سرزمین بی حاصل

کتاب سرزمین بی حاصل (ویراست جدید با شرح نو) اثر تی.اس.الیوت و ترجمه‌ی جواد دانش آرا (علّافچی) است. این کتاب که در سال 1922 به چاپ رسید، یک شعر بلند است و در ذیل 5 عنوان داخلی و 453 سطر نوشته شده ‌است. ترجمه سرزمین بی‌حاصل اولین‌بار در زمستان 1383 به چاپ رسید.

در آن زمان ترجمه این کتاب توسط دکتر ابوالحسن نجفی مطالعه شد و مورد تأیید و تمجید قرار گرفت. همچنین از لطف و نظرات ارزشمند دکتر حسین معصومی همدانی و دکتر بهرام مقدادی در چاپ این کتاب استفاده فراوان شد.

چاپ سوم سرزمین بی‌حاصل (ویراست جدید با شرح نو)، ویراست بازنگریسته‌ای است با شرحی جامع‌تر که خوانندگان پژوهنده را درنظر دارد. این شرح جدید بخشی از کتاب ارزشمند خانم مانجو جین است که انبوه نوشته‌ ها و شرح‌ های دیگر را دیده و بررسیده است. از بین نسخه های معتبر شعر که همگی اندک اختلافی در املا یا سطرشمار یا رسم التحریر دارند، صورت اصیل تر و ساده تر برگزیده شده. ترجمۀ قطعات کتاب مقدس را از نسخۀ انجمن کتاب مقدس ایران در کتاب آورده. در چند مورد اندک‌شمار، برای پرهیز از اطناب، قطعه‌ های کوتاهی را حذف و با نشانۀ […] مشخص کرده، بی آن‌که به کلیت و صحبت بحث لطمه‌ای وارد بشود. و…

مدرنیست ها از ازدحام جمعیت، بلوک های آپارتمانی، سرگرمی های توده ای و چشم اندازهای سیمانی می نوشتند، و از گمنامی و ناشناختگی، از تنهایی در شلوغی جمع، در محاصره بودن و جدابودن. سرزمین بی حاصل (1922) نیز شعری بسیار مدرن است. با گرامافون، تراموا، تایپیست ها، کارمندان بیمه، مه قهوه ای لندن، بوق و اتومبیل، کاغذ ساندویچ و بطری های خالی. ریتم های صنعت و شهر. آیین ها و مناسک مغلوب عادت و اجبار، مغلوب افرادی بی قصد و هدف، افرادی تحت تاثیر نیروهای نامعقول امیال قدرتمندی خارج از کنترل ایشان.