زندگی واقعی وینی خرسه

معرفی کوتاه

زندگی واقعی وینی خرسه

زندگی واقعی وینی خرسه:

شجاع باش خرس من
چیز خاصی درون آن خرس وجود داشت، حتی وقتی بچه بود. آرزو داشت تا جایی بالا برود که پیش از آن هیچ خرسی نرفته است. نمی ترسید که از سنجاب کمک بخواهد. می خواست بداند جایی بزرگ تر از جنگل هست یا نه.

و بعد در 24 آگوست 1914، با ستوان هری کول بورن آشنا شد. هری او را وینی نامید و به عنوان نشان خوش شانسی تیپ دوم پیاده نظام کانادا انتخابش کرد. آن ها با همدیگر از اقیانوس گذشتند و به جایی رفتند که جنگ بزرگ بیداد می کرد. آن موقع، دوران خطر، پیروزی های هیجان انگیز، فداکاری های دردناک و دوستی های بزرگ بود. پس از پایان جنگ، میلیون ها نفر نام او را می دانستند. هر خرسی تاریخ ساز نمی شود.

برشی از متن کتاب زندگی واقعی وینی خرسه:

یک شب که روی تخت کول نشسته بود، ازش پرسیدم: «می خوای داستان خرست رو بشنوی؟»

از وقت خوابش خیلی گذشته بود ولی آخر هفته بود. کول خرس پولیشی قدیمی اش را توی بغلش گرفته بود؛ عروسکی شُل‌وول و رنگ رو رفته که خزش ساییده شده بود و مثل مخمل صاف شده بود، از یکی از چشم هایش هم فقط چند تکه نخ آویزان باقی مانده بود.

کول چینی به دماغش انداخت و گفت: «می‌شه یه قصه ی دیگه بگی که نشنیده باشم؟» معلوم بود که نمی خواهد من را ناراحت کند.

به دیوار پشت تختش تکیه دادم. «شاید باید داستان واقعی رو برات تعریف کنم.»

«داستان واقعی رو می دونم. داستان پدرِ پدرِ پدربزرگم و وینی خرسه ی واقعی رو یه میلیون بار تعریف کردی.»