دو امدادی تک نفره

معرفی کوتاه

دو امدادی تک نفره

محمد شمس لنگرودی (1329) در این کتاب قصه‌ی زندگی‌اش را می‌نویسد؛ قصه زندگی‌ای که تا سال 1357 پیش می‌آید و مملو از تاریخ تنهایی، شور و فقدان است، قصه‌ی مردی که می‌خواهد جهان را فتح کند. او در تکه‌ای از کتاب می‌نویسد:(( زندگی آن چیزی نیست که انتظار می‌رود زندگی به تعبیر حافظ و دیگرانی چون او مسافرخانه‌ای دو دری است که از یک در بیرون‌مان می‌کنند و تمام این مدت که به سوی در خروجی روان‌ایم چنان زندگی می‌کنیم که انگار مسافر جاودان این خانه‌ایم. خاطرات محصول درک ناگهان همین اتفاق است.))) شاعر با چنین درکی از مفهوم جستار خاطره محور، روزگار رفته‌اش را بازخوانی و بازنمایی می‌کند.