دن کاسمورو

• درباره دن کاسمورو:

دن کاسمورو درباره، بنتو، پیرمرد بازنشسته‌ای است که در طول این کتاب درحال تعریف کردن خاطرات زندگی خود می‌باشد. او از خاطرات 15 سالگی خود شروع می‌کند، یعنی وقتی که عاشق دختری به نام کاپیتو شده بود که در نزدیکی خانه آن‌ها زندگی می‌کرد. مادر بنیتو پس از اطلاع یافتن از این موضوع حسابی عصبانی می‌شود و او را مجبور می‌کند تا به مدرسه علوم دینی برود و کشیش شود. هرچند بنتو کاری که مادرش از او خواسته بود را انجام می‌دهد، اما در نهایت پس از برگشتن با کاپیتو ازدواج می‌کند. با این وجود ازدواج آن‌ها به مشکل برمی‌خورد و پس از گذشت مدتی از هم جدا می‌شوند.

دن کاسمورو کتابی‌ست درباره عشق، کودکی، خیانت و دنیای بزرگسالی. راوی این کتاب، بنتو (که همسایه‌اش به او لقب دن کاسمورو را داده است)، راوی غیرقابل اعتماد است. او اشاره می‌کند که حافظه‌ی قوی‌ای ندارد و گذشت زمان باعث شده بسیاری از چیزها را فراموش کند، پس به حرف‌هایی که او در طول کتاب می‌زند چندان نمی‌توان اطمینان کرد.

• خواندن این کتاب برای چه کسانی مناسب است؟

دن کاسمورو به سبب سبک محنصر به‌فرد ماشادو دارای اهمیت است. علاوه بر این کاپیتو یکی از معروف ترین شخصیت‌های ادبی برزیل است و برخی از منتقدان بنتو را اتللوی برزیل می‌نامند. خواندن این کتاب به دوستداران ادبیات برزیل و یا کسانی که علاقه‌مند به آشنایی بیشتر با ادبیات این کشور هستند پیشنهاد می‌شود.

• درباره نویسنده:

ماشادو د آسیس در میان نویسندگان بزرگ قرن نوزدهم ویژگی‌های یکتا و خارق العاده‌ای دارد. او برزیلی، یا به عبارت دیگر، اهل آمریکای لاتین است، اما شباهتی به نویسندگان قرن نوزدهم امریکای لاتین ندارد. نه لحن پرتکلف آن‌ها را تقلید کرده و نه در نوشتن رمان‌های بزرگ خود مکتب رایج آن زمان، یعنی رومانتیسم را سرمشق قرار داده. آثار ماشادو در زمان خود مورد توجه بسیار قرار گرفت اما نکته مهم این است که خواننده قرن بیستم بسیاری از ویژگی‌های رمان قرن بیستم را در آن‌ها می‌یابد.

• برشی از متن:

همان‌طور که می‌دانید دل ما آدم‌ها درست مثل خانه‌هامان است، با چندتا پنجره در هر طرف و کلی چراغ و هوای تازه و این‌جور چیزها. بعضی خانه‌ها هم بسته و تاریکند، اصلا پنجره ندارند، یا فوق فوقش چندتا پنجره‌ی میله‌دار، مثل صومعه یا زندان. به همین ترتیب، نمازخانه و بازار هم داریم و کلبه‌های محقر و کاخ‌های مجلل.