درد و آرزوی دگر نخواهد بود

گلوله ای صفیرکشان از بالای سر او رد شد و به دیوار خورد. خودش را روی زمین انداخت و بی هدف آتش کرد. به خودش بد و بیراه گفت که زیاد آنجا معطل کرده است. سینه خیز سینه خیز رفت زیر اتومبیل. گلوله ی دوم از جاده، جرقه هایی بلند کرد و بارانی از گرد داغ به صورتش پاشید. خوان، در لحظه ی مناسب، خودش را کف جاده چسباند، هیچ حرکتی نکرد. جز اینکه سرش در جست وجوی مهاجمش تکان می خورد. صدای غشغشه ی مسلسل در خیابان پیچید.