تاریخ و آگاهی طبقاتی

معرفی کوتاه

تاریخ و آگاهی طبقاتی

تاریخ و آگاهی طبقاتی مجموعه مقالاتی است که جرج لوکاچ در سال های ۱۹۲۳ – ۱۹۱۹ نوشته بود. در بحبوحه ی جو انقلابی پس از انقلاب اکتبر که هنوز چشم اندازی واضح از انقلاب جهانی در دیدرس بود و شرایط مهیای نابودی کامل نظام سرمایه داری به نظر می آمد. لوکاچ در این مقالات اساسا می کوشد پایه ای فلسفی (به بیان دقیق تر، هگلی) برای بلشویسم فراهم کند و بدین ترتیب نه فقط بر بنیان های هگلی مارکس تاکید کند و پاسخی داده باشد به گرایش های نوکانتی، پوزیتیویستی و غیر دیالکتیکی ای که دست کم از زمان بین الملل دوم در میان مارکسیست ها نشوونما یافته بودند، بلکه پایه ای نظری برای بحث های میان بلشویک ها و دیگرانی از جمله رزا لوکزامبورگ فراهم کند که با تلقی لنینی از حزب و پراتیک سیاسی هم نوا نبودند و بر «خودانگیختگی» تاکید می کردند. لوکاچ در بسط نظرات خود می کوشد نقش کلیت در هستی شناسی مارکسیستی و اهمیت مفاهیمی نظیر دیالکتیک، بیگانگی و شیء وارگی را در نظریه و پراتیک مارکسیستی نشان دهد. تاریخ و آگاهی طبقاتی بازتاب مسائل نظری و عملی و نیز امیدها و چشم اندازهای آن سال های پرتب و تاب است. این کتاب بر شکل گیری «مارکسیسم غربی» و احیای سویه های هگلی مارکسیسم تاثیر چشم گیری داشته است و هنوز اثری بسیار مهم در شناخت مارکسیسم به شمار می آید و تاثیرات ماندگارش انکارناپذیر است.