بی اشتهایی عصبی

معرفی کوتاه

بی اشتهایی عصبی

چیزی جدا از وجودش بود که نامی برایش نداشت، یک نیروی خاموش که او را گمراه می‌کرد و حاکم بر زندگیش بود، شکل نشه و ویرانی داشت. کم کم به این مرحله رسیده بود بی‌آن‌که براستی متوجه شده باشد و یا بتواند جهت مخالف برود. نگاه مردم را به یاد می‌آورد و ترس در چشمانشان، احساس توانایی را بیاد آورد که همیشه مرزهای پرهیز و درد و رنج را دورتر می‌برد، زانوهایی که از شدت لاغری به هم می‌خورند و روزهایی که هیچ نمی‌شست. در نیاز و کمبود جسم بالاتر از پیاده‌روها چون باد می‌گذرد، بعدها افتادن در خیابان و مترو و بی‌خوابی که گرسنگی را هیچ نمی‌تواند بازشناسد افزوده می‌شود. و آن‌گاه سرما وجودش را فرا گرفت باورنکردنی بود این سرمایی که به او می‌گفت به پایان خط رسیده بود و باید بین زندگی و مرگ یکی را انتخاب می‌کرد.