انتقال تعهد از منظر حقوق ایران و کامن لا

انتقال تعهد که خود زیربنای بسیاری از مسائل اقتصادی و حقوقی افراد جامعه را تشکیل می دهد نقش بسزایی در تنظیم روابط اقتصادی و حقوقی افراد دارد لذا حداکثر تلاش برای تطبیق قواعد و اصول حقوقی در حقوق انتقال تعهدات ایران کامن لا صورت گرفته است.در کتاب حاضر انتقال تعهد اعم از نوع ارادی، تبعی و قهری آن مورد بررسی تطبیقی قرارگرفته است و موضوع در کامن لا مورد توجه واقع شده است علاوه بر آن، پذیرش نهاد انتقال دین در حقوق ایران و عدم شناسائی نهاد مزبور در کامن لا سبب تمایز میان مفهوم و آثار انتقال تعهدات گردیده است و ضرورت مقایسه و زمینه انتخاب راه حل مناسب تری را فراهم ساخته است. تعهد دارای دو جنبه مثبت و منفی است و انتقال تعهد نیز عبارت است از انتقال جنبه مثبت یا منفی تعهد یعنی دین یا طلب. اصل این است که تعهدات قابل انتقال هستند. انتقال تعهد با تبدیل تعهد متفاوت است، زیرا در تبدیل تعهد، تعهد سابق از بین رفته و تعهدی جدید جایگزین آن می شود و تضمینات تعهد سابق نیز، ساقط می شود.

اما در انتقال تعهد، تعهد با تمامی توابع آن انتقال می یابد وتضمینات آن نیز باقی می ماند.انتقال دین و طلب، هر دو در حقوق ایران پذیرفته شده است، البته انتقال مستقیم دین مورد پذیرش واقع نشده است. در حقوق کامن لا نظیر حقوق انگلیس و آمریکا انتقال طلب، مورد پذیرش واقع شده است. اما انتقال دین پذیرفته نشده است. البته در برخی موارد به صورت استثنائی انتقال مستقیم دین را نیز پذیرفته اند. در حقوق ایران تضمینات و وثائق دین، پس از انتقال باقی مانده و ساقط نمی شود، اما در حقوق انگلیس و آمریکا، به دلیل عدم پذیرش انتقال دین، موضوع بقاء یا سقوط تضمینات و وثائق آن مورد نظر واقع نشده است.