اقتباس در سینما

معرفی کوتاه

اقتباس در سینما

اقتباس از آثار ادبی و تبدیل کردن شان به فیلم موضوعی مطلوب است تا پی ببریم امروزه سینما چه جایگاهی دارد و نیز راجع به دو تجربه بیندیشیم تجربه ی خواننده و تجربه ی تماشاگر، سینما از همان ایام آغازینش از آثار ادبی اقتباس کرد و سینمای ناطق نیز این پدیده را بیشتر رواج داد. نویسنده در این کتاب نقاط مشترک این دو رسانه و تفاوت های آن ها را نشان می دهد: سینما یقینا مانند بخش اعظم ادبیات تابع نیاز«تعریف کردن داستان»است.

در عین حال، سینما همان بازنمایی است، چرا که تصویر متکی است بر کدهای مربوط به نقاشی، عکس و تئاتر و سرانجام سینما ترکیبی است از کادر بندی تدوین زمان بدن ها مکان ها و اصوات او ثابت کند که روایت سینمایی کجا مخصوص خودش می شود و قابلیت این را دارد که به میانجی برخی طریقه های بیان که خاص خودش هستند مجموعه ای تمام ناشدنی از دلالت ها و عواطف را خلق کند.

نویسنده در این اثر مسائل وفاداری و خیانت،نوشتار ادبی و نوشتار فیلم نامه و دیالوگ ها را به شکلی بسیار عینی مطرح می کند و به این منظور نمونه هایی دقیق و مستند را مثال می زند؛ رنوار از موپسان گورکی یا فلوبر اقتباس می کند در حالی که ولز به سراغ شکسپیر می رود و دیوید کراننبرگ از ویلیام بورزو اقتباس می کند؛ روبر برسون خاطرات کشیش دهکده را به تصویر می کشد و برادران کوئن اودیسه و تیم برتون چارلی و کارخانه شکلات سازی را بر می گزینند. فردریک سابورو و منتقد و استاد دانشگاه برای مدرسان سینما است. او خالق فیلم های مستند و داستانی نیز است.