افسانه ی ایکاباگ

درباره این کتاب:

مارش ‌لندزی‌ ها افسانه ‌ی ایکاباگ را نسل‌ به ‌نسل و سینه‌ به ‌سینه نقل کرده بودند و شهرت آن به همه‌ جا و حتی تا شوویل هم رسیده بود. دیگر کسی نبود که این داستان را نشنیده باشد. طبیعتاً مثل همه ‌ی افسانه ‌ها، داستان بسته به راویِ آن کمی متفاوت نقل می‌ شد. با این‌ همه، موضوع همه‌ ی داستان ‌ها این بود که هیولایی در شمالی‌ ترین بخش این سرزمین در باتلاقی سیاه و معمولاً مه‌ آلود که هیچ انسانی جرئت نزدیک شدن به آن را نداشت، زندگی می‌ کرده. می‌ گفتند خوراک هیولا کودکان و گوسفندان بوده ‌اند. حتی بعضی وقت ‌ها، زنان و مردان بالغی هم که راه گم می ‌کردند و در دل شب بیش از اندازه به باتلاق نزدیک می‌ شدند، طعمه ‌ی هیولا می ‌شدند…

درباره نویسنده:

جی.کی. رولینگ رمان‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و بشر دوست اهل بریتانیا است که عمدهٔ شهرتش را برای نوشتن مجموعه داستان‌های هری پاتر کسب کرده‌است.در سال ۱۹۶۵ در شهر یاته نزدیک بریستول انگلستان متولد شد. او در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه اکستر انگلستان به تحصیل پرداخت. رولینگ در سال ۱۹۹۰ هنگامی که در انتظار یک قطار که تأخیر داشت، ایدهٔ هری پاتر و مدرسهٔ جادوگری در ذهنش شکل گرفت و سه سال بعد در زمانی که از همسر روزنامه‌نگار پرتغالی‌اش جدا شده بود و در حالی که همراه دخترش جسیکا که حاصل ازدواج نافرجامش بود، نوشتن داستان را شروع کرده بود. مجلۀ فوربز رولینگ را در ردهٔ چهل و هشتمین شخصیت معروف در سال ۲۰۰۷ معرفی کرد. او در حال حاضر فعالیت‌های انسان دوستانه و خیرخواهانه بسیاری را به عهده گرفته و پشتیبانی می‌کند.

برشی از متن:

رد پس از پوشیدن کت و شلوار مشکی ساده با بی تفاوتی شانه هایش را بالا انداخت. آن ساده ترین لباسی بود که داشت، اما همان هم بسیار با شکوه به نظر می رسید. سرآستین و یقه اش دوردوزی نقره ای داشت و دکمه هایش از الماس و عقیق بود. سپس در برابر حیرت آرایشگر فقط به او اجازه داد نوک سبیل هایش را کمی مجعد کند و او و پادو را همان طور که همچنان همه ی انگشترها روی بالشش باقی مانده بودند، مرخص کرد. فرد در آینه خود را برانداز کرد و اندیشید: چطور ممکنه کسی من رو خودپسند بخونه؟ مشکی حتما یکی از اون رنگ هاییه که به من خیلی نمی آد…