آخرین روز یک محکوم

درباره‌ی این کتاب:

آخرین روز یک محکوم شامل دو داستان است. داستان اول «آخرین روز یک محکوم» از زبان مردی‌ست که در قرن نوزدهم به اعدام با گیوتین محکوم شده است. ما چیزی درباره‌ی او نمی‌دانیم، نه می‌دانیم نامش چیست و نه حتی می‌دانیم که چه جرمی مرتکب شده است. او خواستار بخشش مردم است تا بتواند بار دیگر کنار دخترش در آرامش و به دور از جرم و جنایت زندگی کند، چرا که دخترش به جز او کسی را در این دنیا ندارد، اما مردم از وی متنفرند و حاضر به عفو او نیستند. جالب است بدانید شخصیت اصلی این داستان شباهت بسیار زیادی به شخصیت معروف «ژان والژان» بینوایان دارد.

داستان دیگر کلود بینوا نام دارد که درباره‌ی کارگری فقیر است. او به خاطر شرایط بد زندگی و برای کمک به خانواده‌اش ناچار به دزدی می‌شود. کاری که برای خانواده‌اش سه روز گرما و غذا و برای خودش پنج سال زندان فراهم می‌کند. زندانی که کلود در آنجا اسیر می‌شود شرایط بسیار بدی دارد. آنجا به زندانیان بسیار کم غذا می‌دهند و از آنجایی که کلود اشتهای زیادی دارد این مقدار کم از غذا برایش کافی نیست و رنج می‌کشد. یکی از هم سلولی‌های او با مشاهده‌ی گرسنگی کلود، به طور ناخداگاه تصمیم می‌گیرد تا سهم غذای خود را به او بدهد و این حرکت فروتنانه باعث آغاز دوستی‌ای طولانی مدت می‌شود. هوگو در این دو داستان، همانند شاهکار دیگرش یعنی بینوایان، باز هم جامعه‌ی فرانسه و اختلاف طبقاتی که در آن وجود دارد را به باد انتقاد گرفته است.

درباره‌ی نویسنده:

ویکتور ماری هوگو (زاده ۲۶ فوریه ۱۸۰۲ – درگذشته ۲۲ مه ۱۸۸۵) شاعر، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس پیرو سبک رومانتیسم فرانسوی بود. او یکی از بهترین نویسندگان فرانسوی است. آثار او به بسیاری از اندیشه‌های سیاسی و هنری رایج، در زمان خویش اشاره کرده و بازگویندهٔ تاریخ معاصر فرانسه است. از برجسته‌ترین آثار او بینوایان، گوژپشت نتردام و مردی که می‌خندد است. مشهورترین کارهای هوگو در خارج از فرانسه بینوایان و گوژپشت نتردام است و در فرانسه بیشتر وی را برای مجموعه اشعارش می‌شناسند.

برشی از متن:

دلم می‌خواست حال را در گذشته ذوب کرده و از یاد ببرم. زمانی که در رویاهام شناورم، خاطرات کودکی و جوانی یکی پس از دیگری در برابر چشم‌هایم ظاهر می‌شوند؛ خاطراتم شیرین، آرام و لبریز از خنده‌اند و مانند جزیره‌ای پر گل، این گرداب سیاه و آشفته‌ای را که درون مغزم دوران دارد می‌پوشانند.